Wymóg stosowania separatorów tłuszczów wynika z konieczności oczyszczania ścieków technologicznych z tłuszczów przed ich odprowadzeniem do systemu kanalizacyjnego. Ma to na celu uniknięcie problemów eksploatacyjnych z rurami, urządzeniami, a także bezpośrednio z oczyszczalnią ścieków. Pamiętajmy, że zbyt duża ilość tłuszczu w systemach i instalacjach prowadzi do zmniejszenia przekroju rur na skutek osadzania się tłuszczu na ściankach. Zalegający w oczyszczalniach ścieków stwarza natomiast bardzo poważne problemy eksploatacyjne. Należą do nich zwiększone zużycie tlenu czy zarastanie złóż. Dodatkowo biologiczne rozkładanie się tłuszczu powoduje powstanie żrących kwasów tłuszczowych, które wpływają na korozję rur żeliwnych.
Zasada działania separatorów tłuszczu
Działanie separatora tłuszczu opiera się na zasadzie grawitacji, polega to na różnicy gęstości pomiędzy wodą i tłuszczem. Substancje cięższe w ściekach opadają na dno, podczas gdy substancje lżejsze wypływają na powierzchnię. W regularnych odstępach czasu całkowita zawartość separatora, czyli tłuszcze i osady, musi zostać całkowicie usunięta. Doprowadzane ścieki zawierające tłuszcze są najpierw prowadzone na zintegrowany w separatorze deflektor. W ten sposób osiąga się zmniejszenie prędkości przepływu oraz równomierny podział substancji. Oddzielenie substancji lekkich, czyli właśnie tłuszczu i osadów od wody brudnej odbywa się wyłącznie dzięki działaniu grawitacji. Zemulgowane i zdyspergowane oleje i tłuszcze mogą zostać wychwycone lub zatrzymane tylko w separatorach grawitacyjnych. Tutaj dodatkowo obróbka biologiczna może prowadzić do wyraźnej redukcji pozostałych materiałów lipidowych.
Czyszczenie separatorów
Aby separator działał sprawnie, częstotliwość odbioru odpadów powinna być zgodna z zaleceniami producenta. Większość z nich zaleca odbiór odpadów zgromadzonych w separatorze dwa razy do roku. W przypadku, kiedy zbagatelizujemy to zalecenie może dojść do przekroczenia dopuszczalnych stężeń na odpływie separatora. Oczyszczanie najlepiej wykonuje się we wczesnych miesiącach wiosennych. Wynika to z wysokiego obciążenia wód roztopowych zarówno osadem zaolejonym, jak również substancjami ropopochodnymi. Innym dobrym terminem są miesiące jesienno-zimowe.
